19 sierpnia 1944 r. niemieckie komando, złożone z funkcjonariuszy gestapo i żandarmerii, na podstawie posiadanej listy, aresztowało żołnierzy III batalionu AK na terenie Nieporętu. Po wielogodzinnych przesłuchaniach w budynku przykościelnym lub - według innych relacji - szkolnym, władze okupacyjne wydały wyrok śmierci. W trakcie konwojowania skazanych do ciężarówki jeden z nich podjął zakończoną niepowodzeniem próbę ucieczki - został zastrzelony przed ścianą lasu. Nie powiodła się też próba ocalenia innego skazańca przez mieszkającą w Nieporęcie rodzinę.
Żołnierzy Niemcy przewieźli do lasu nieporęckiego. Przy istniejącej tam przesiece rozstrzelali ich, a następnie pochowali w zbiorowej mogile. Zamordowani zostali wówczas: Andrzej Marek Popp (17 lat), Jan Rembelski (47 lat), Mieczysław Kozak (17 lat), Bronisław Smolarczyk (39 lat), Adam Grocholski (19 lat), Tadeusz Grocholski (22 lata), Władysław Danielewicz (38 lat), Szczepan Szyperek (27 lat). Miejsce pochówku rozstrzelanych, na podstawie widocznego zapadnięcia się ziemi, ustalił jeden z mieszkańców Nieporętu.
W 1945 r. ciała ekshumowano i przeniesiono na cmentarz parafialny w Nieporęcie. Miejsce rozstrzelania upamiętniono krzyżem z betonową podstawą, na którym widnieją słowa „Tu zginęli żołnierze AK z rąk hitlerowskich faszystów w 1944 r.”. Pierwotną lokalizację później zmieniła trasa istniejącego obecnie gazociągu.