15. Kościół parafialny pw. św. Antoniego z Padwy w Woli Kiełpińskiej
Kościół w Woli Kiełpińskiej jest jednym
z ciekawszych przykładów XIX-wiecznej architektury sakralnej w powiecie legionowskim.
Decyzja o jego wybudowaniu zapadła
po wykupieniu zegrzyńskiego majątku Radziwiłłów
pod twierdzę przez rząd rosyjski.
Teren pod budowę świątyni, a także plebanii
i cmentarza, Radziwiłłowie przekazali parafii
jesienią 1893 r. Jednonawowy kościół
wzniesiony został w latach 1894−1899 według
projektu Konstantego Wojciechowskiego
(1841−1910).
We wnętrzu kościoła na uwagę zasługują epitafia rodu Krasińskich, które zostały przeniesione z kościoła w Zegrzu, m.in. dwa rokokowe epitafia z XVIII w. Pierwsze poświęcone Antoniemu Krasińskiemu – kasztelanowi zakroczymskiemu i fundatorowi kościoła w Zegrzu, zmarłemu w 1762 r. Drugie upamiętnia żonę Kazimierza − Eustachię z Potockich zm. w 1764 r. Przedstawiciele tego rodu byli uczestnikami powstań narodowych i wojen napoleońskich. Kolejne epitafia Krasińskich pochodzą z XIX w., m.in. oboźnego Kazimierza Krasińskiego – kawalera Orderu Orła Białego, marszałka Sejmu 1782 r., zmarłego w 1802 r., jego syna – kasztelana senatora Józefa Wawrzyńca (1783–1945), uczestnika wojen napoleońskich, a w Powstaniu Listopadowym dowódcy 1. Pułku Gwardii Narodowej Warszawskiej oraz jego wnuka – Stanisława (1811–1849), oficera w Powstaniu Listopadowym, odznaczonego Krzyżem Złotym Virtuti Militari.
W świątyni miejsce spoczynku znalazł także jej fundator, książę Maciej Radziwiłł (1842−1907), łowczy dworu carskiego, były prezes Towarzystwa Rolniczego i Towarzystwa Dobroczynności w Warszawie. Do 1966 r. przed kościołem znajdował się grób sierż. Kozłowskiego, poległego w czasie wojny polsko-rosyjskiej 1920 r. W 1966 r. grób został przeniesiony na cmentarz.
Na zewnętrznej ścianie kościoła, przy głównym wejściu, znajduje się pamiątkowa tablica ufundowana przez okoliczną ludność 11 listopada 1928 r., dla uczczenia rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości.
We wnętrzu kościoła na uwagę zasługują epitafia rodu Krasińskich, które zostały przeniesione z kościoła w Zegrzu, m.in. dwa rokokowe epitafia z XVIII w. Pierwsze poświęcone Antoniemu Krasińskiemu – kasztelanowi zakroczymskiemu i fundatorowi kościoła w Zegrzu, zmarłemu w 1762 r. Drugie upamiętnia żonę Kazimierza − Eustachię z Potockich zm. w 1764 r. Przedstawiciele tego rodu byli uczestnikami powstań narodowych i wojen napoleońskich. Kolejne epitafia Krasińskich pochodzą z XIX w., m.in. oboźnego Kazimierza Krasińskiego – kawalera Orderu Orła Białego, marszałka Sejmu 1782 r., zmarłego w 1802 r., jego syna – kasztelana senatora Józefa Wawrzyńca (1783–1945), uczestnika wojen napoleońskich, a w Powstaniu Listopadowym dowódcy 1. Pułku Gwardii Narodowej Warszawskiej oraz jego wnuka – Stanisława (1811–1849), oficera w Powstaniu Listopadowym, odznaczonego Krzyżem Złotym Virtuti Militari.
W świątyni miejsce spoczynku znalazł także jej fundator, książę Maciej Radziwiłł (1842−1907), łowczy dworu carskiego, były prezes Towarzystwa Rolniczego i Towarzystwa Dobroczynności w Warszawie. Do 1966 r. przed kościołem znajdował się grób sierż. Kozłowskiego, poległego w czasie wojny polsko-rosyjskiej 1920 r. W 1966 r. grób został przeniesiony na cmentarz.
Na zewnętrznej ścianie kościoła, przy głównym wejściu, znajduje się pamiątkowa tablica ufundowana przez okoliczną ludność 11 listopada 1928 r., dla uczczenia rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości.