10. Miejsce egzekucji ludności w wąwozie przy ul. Rybaki w Serocku
(Miejsce znajduje się na terenie prywatnym)
28 lutego 1941 r. w wąwozie nad Narwią hitlerowcy rozstrzelali 21 osób z konspiracyjnej organizacji „Gotów”, pochodzących głównie z terenu parafii serockiej, smogorzewskiej i zegrzyńskiej. Organizacja powstała w wyniku prowokacji agenta gestapo o pseudonimie Mirota, który działając pod przykryciem zakonnika przy kościele w Woli Kiełpińskiej, skupił grupę patriotycznie nastawionej młodzieży.
W listopadzie 1940 r., podczas jednej ze zbiórek, gestapo i żandarmeria hitlerowska aresztowały większość członków organizacji. Zatrzymani byli przesłuchiwani i torturowani w więzieniu śledczym w Pułtusku, po czym rozstrzelani w serockim wąwozie. Ich ciała zostały zakopane na głębokości ok. 4 metrów, a na świadków egzekucji, ku przestrodze, Niemcy wyznaczyli sołtysów okolicznych wsi.
Ekshumacja ciał i przeniesienie ich na pobliski cmentarz parafialny nastąpiło dopiero w 1957 r. Przez wiele lat miejsce egzekucji w wąwozie, a nie cmentarz, było czczone przez mieszkańców, którzy spotkali się tu na patriotycznych uroczystościach.
Od kilkunastu lat dostęp do tego miejsca został utrudniony ze względu na ogrodzenie działek stanowiących własność prywatną.
foto: Tablica nagrobna na cmentarzu w Serocku.
28 lutego 1941 r. w wąwozie nad Narwią hitlerowcy rozstrzelali 21 osób z konspiracyjnej organizacji „Gotów”, pochodzących głównie z terenu parafii serockiej, smogorzewskiej i zegrzyńskiej. Organizacja powstała w wyniku prowokacji agenta gestapo o pseudonimie Mirota, który działając pod przykryciem zakonnika przy kościele w Woli Kiełpińskiej, skupił grupę patriotycznie nastawionej młodzieży.
W listopadzie 1940 r., podczas jednej ze zbiórek, gestapo i żandarmeria hitlerowska aresztowały większość członków organizacji. Zatrzymani byli przesłuchiwani i torturowani w więzieniu śledczym w Pułtusku, po czym rozstrzelani w serockim wąwozie. Ich ciała zostały zakopane na głębokości ok. 4 metrów, a na świadków egzekucji, ku przestrodze, Niemcy wyznaczyli sołtysów okolicznych wsi.
Ekshumacja ciał i przeniesienie ich na pobliski cmentarz parafialny nastąpiło dopiero w 1957 r. Przez wiele lat miejsce egzekucji w wąwozie, a nie cmentarz, było czczone przez mieszkańców, którzy spotkali się tu na patriotycznych uroczystościach.
Od kilkunastu lat dostęp do tego miejsca został utrudniony ze względu na ogrodzenie działek stanowiących własność prywatną.
foto: Tablica nagrobna na cmentarzu w Serocku.