11. Pałac Radziwiłłów w Jadwisinie
(Miejsce znajduje się na terenie prywatnym)
Cennym zabytkiem Jadwisina jest pałac Jadwigi i Macieja Radziwiłłów, którego budowa została ukończona w 1898 r. Budowlę, malowniczo położoną na wysokiej skarpie, zaprojektował François Arveuf, w stylu nawiązującym do renesansu francuskiego.
Nad wejściem głównym pałacu widnieje monogram pierwszych właścicieli, natomiast od strony rzeki w ryzalicie umieszczono przedstawienia ich herbów rodowych: „Ślepowron” Krasińskich i „Trąby” Radziwiłłów. Ostatnimi właścicielami pałacu w Jadwisinie przed II wojną światową byli: Konstanty Mikołaj Radziwiłł wraz z żoną Marią z Żółtowskich.
Konstanty w stopniu ppor. rez. wziął udział w wojnie obronnej 1939 r. i walczył jako obserwator w 13. Eskadrze Lotniczej. Po wkroczeniu wojsk hitlerowskich Radziwiłłowie otrzymali nakaz opuszczenia pałacu. Zamieszkali wówczas w leśniczówce koło Arciechowa, położonej w lasach rozciągających się po drugiej stronie Narwi. Por. K. Radziwiłł ps. Korab włączył się w nurt konspiracji jako oficer-kwatermistrz III Batalionu w Nieporęcie. Po walkach powstańczych w I Rejonie w sierpniu 1944 r. został aresztowany przez hitlerowców. Prawdopodobnie 14 września 1944 r. został rozstrzelany na terenie Zegrza. Jego szczątki przypadkowo odnaleziono w maju 1969 r. podczas prac ziemnych na terenie strzelnicy w Wyższej Szkole Oficerskiej Wojsk Łączności. Identyfikację umożliwił medalik szkaplerzny z wizerunkiem św. Jana Bosko, który Konstanty otrzymał od prymasa Augusta Hlonda. Konstanty Radziwiłł spoczywa w grobie rodzinnym na cmentarzu parafialnym w Serocku.
Wcześniejszym właścicielem dóbr zegrzyńskich i pałacu w Jadwisinie był starszy brat Konstantego, Artur Radziwiłł (1901−1939), który jako porucznik, dowódca 2. kompanii 1 batalionu 2. Pułku Piechoty DP Armii „Modlin” zginął 13 września 1939 r. pod Ołtarzewem. Odznaczony był Krzyżem Virtuti Militari.
Cennym zabytkiem Jadwisina jest pałac Jadwigi i Macieja Radziwiłłów, którego budowa została ukończona w 1898 r. Budowlę, malowniczo położoną na wysokiej skarpie, zaprojektował François Arveuf, w stylu nawiązującym do renesansu francuskiego.
Nad wejściem głównym pałacu widnieje monogram pierwszych właścicieli, natomiast od strony rzeki w ryzalicie umieszczono przedstawienia ich herbów rodowych: „Ślepowron” Krasińskich i „Trąby” Radziwiłłów. Ostatnimi właścicielami pałacu w Jadwisinie przed II wojną światową byli: Konstanty Mikołaj Radziwiłł wraz z żoną Marią z Żółtowskich.
Konstanty w stopniu ppor. rez. wziął udział w wojnie obronnej 1939 r. i walczył jako obserwator w 13. Eskadrze Lotniczej. Po wkroczeniu wojsk hitlerowskich Radziwiłłowie otrzymali nakaz opuszczenia pałacu. Zamieszkali wówczas w leśniczówce koło Arciechowa, położonej w lasach rozciągających się po drugiej stronie Narwi. Por. K. Radziwiłł ps. Korab włączył się w nurt konspiracji jako oficer-kwatermistrz III Batalionu w Nieporęcie. Po walkach powstańczych w I Rejonie w sierpniu 1944 r. został aresztowany przez hitlerowców. Prawdopodobnie 14 września 1944 r. został rozstrzelany na terenie Zegrza. Jego szczątki przypadkowo odnaleziono w maju 1969 r. podczas prac ziemnych na terenie strzelnicy w Wyższej Szkole Oficerskiej Wojsk Łączności. Identyfikację umożliwił medalik szkaplerzny z wizerunkiem św. Jana Bosko, który Konstanty otrzymał od prymasa Augusta Hlonda. Konstanty Radziwiłł spoczywa w grobie rodzinnym na cmentarzu parafialnym w Serocku.
Wcześniejszym właścicielem dóbr zegrzyńskich i pałacu w Jadwisinie był starszy brat Konstantego, Artur Radziwiłł (1901−1939), który jako porucznik, dowódca 2. kompanii 1 batalionu 2. Pułku Piechoty DP Armii „Modlin” zginął 13 września 1939 r. pod Ołtarzewem. Odznaczony był Krzyżem Virtuti Militari.