W okolicy tego skrzyżowania, po obu stronach dróżki znajdowały się zabudowania Folwarku Trzciany, który w sierpniu 1920 r., przed Bitwą Warszawską, gościł wiele oddziałów Wojska Polskiego, a także oficerów z Misji Francuskiej - doradców sztabu V Armii. Wśród wymienionych w dokumentach jednostek znalazły się: dowództwo Frontu Nowodworskiego, 1. Pułk Szwoleżerów Józefa Piłsudskiego (zapewne po słynnej szarży pod Arcelinem), II bateria 18. Kresowego pułku artylerii polowej (w dokumencie mylnie – 18. Pułk artylerii Polsko-Białoruskiej), Żandarmeria Polowa 1. Armii I odcinek, 9. Kompania Telegraficzna, Kolumna Epidemiczna, kompania karabinów maszynowych Kowieńskiego Pułku Strzelców.
Pierwsza znana nam wzmianka o Folwarku Trzciany pochodzi z 1847 r. – jest to zapis w metryce kościelnej parafii Nowy Dwór Mazowiecki. Miejsce pośrednio związane jest z powstaniem styczniowym. Jego uczestnik, Jan Grąbczewski, gdy po upadku zrywu został przez carskie władze pozbawiony majątku, osiedlił się w Trzcianach. Jego synowie, Konstanty i Franciszek, dzierżawili Folwark.
W 1932 r. wnuk Jana, kpt. Czesław Grombczewski z I lokatą ukończył Szkołę Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim. W czasie wojny walczył zarówno z niemieckim, jak i sowieckim agresorem, kończąc szlak bojowy udziałem 5 października 1939 r. w bitwie pod Kockiem. W konspiracji obrał pseudonim „Jurand”. Poległ 13 lipca 1944 r. w bitwie pod Krawczunami Nowosiółkami, stojąc na czele I Brygady Wileńskiej Armii Krajowej.